نگاهي به سير تكامل انسان‌شناسي و به طور اخص مردم‌نگاري نشان مي‌دهد روش تحقيق در اين رشته همواره از آغاز تاكنون دستخوش تحول بوده است. اما تازه‌ترين تحول در اين رشته مربوط به روش مردم‌نگاري همكارانه (Collaborative Ethnography) است. روشي كه در انسان‌شناسي متاخر باب شده و بهترين شرح از آن توسط لوك اريك لاسيتر صورت گرفته است. اگر مشاهده مشاركتي مالينوفسكي زماني تحولي نسبت به روش مردم‌نگاري قبل از خود بود،‌ مردم‌نگاري همكارانه با ويژگي مشاركت مشاهده‌اي، كم‌رنگ شدن مرز بين محقق و موضوع تحقيق، برداشته شدن مرز بين محل سكونت محقق (اينجا) و ميدان تحقيق (آنجا، دوردست)، تاكيد بسيار بر برآيندي بودن و غيرقابل پيش‌بيني بودن، تغيير مسيرهاي مداوم و محتمل مسير برنامه و پروژه در اثر روابط انساني، توجه به مفيد بودن براي جامعه، همكاري از آغاز تا پايان و نگارش و انتشار مشترك و همكارانه، توجه به منشورهاي اخلاقي، استفاده كمتر از نگارش و بهره بيشتر از گفتگو، عمل و فعاليت و... اين كتاب به صورت آموزشي و مرحله به مرحله همراه با مثال و تمرين سعي در آموزش عملي روش امروزين مردم‌نگاري دارد.