در جلد اول اين کتاب مي‌خوانيم: پرومتيوس زنجيرهاي پاره شده را به کناري پرت کرد و زير لب گفت: شايد اصلا در دنياي ديگري مخفي شدم. پرومتيوس ايزدي يوناني بود و هميشه در حال فرار، جرمش؟ دزديدن آتش از زئوس و بخشيدن آن به انسان‌ها، مجازاتش؟ پرنده اي غول آسا جگرش را بيرون بکشد. در جلد دوم اين کتاب مي‌خوانيم: من از توپ شليک مي‌شدم و روي طناب راه مي‌رفتم. من و پدرم خيال نداشتيم بالن را از شهر عدن فرود بياوريم، اما اين فوق‌العاده‌ترين ورود در تمام عمرمان بود. جمعيت زيادي به تماشاي کارناوال خطر ما مي‌آمدند. اما تا وقتي پرومتيوس را نديده بودم چيزي از خطر واقعي نمي‌دانستم. در جلد سوم اين کتاب مي‌خوانيم: با دشمنت روبه‌رو شو و هرگز نشان نده که ترسيده اي. من و مامان در سال 1785 در شهر عدن مي‌گشتيم و داروي جادويي‌مان را نمايش مي‌داديم. همه دارو را مي‌خريدند و اوضاع رو به راه بود تا اين که سر و کله پرومتيوس پيدا شد. ايزدي يوناني بود که از چنگ عقاب انتقام‌جو مي‌گريخت. فکرش را بکنيد وقتي زئوس از آسمان فرود آمد و مرا درگير جنگ با هفت هيولاي هولناک يوناني کرد، چه به روزم آمد.