ز آن ضيا گفتم حسام‌الدين تو را / كه تو خورشيدي و، اين دو وصف‌ها. كاين حسام و اين ضيا يكي‌ست، هين / تيغ خورشيد از ضيا باشد يقين. نور از آن ماه باشد وين ضيا / آن خورشيد، اين فرو خوان از نبا. شمس را قرآن ضيا خواند اي پدر / و آن قمر را نور خواند، اين را نگر. ...