«ما بد جايي ايستاده بوديم» رماني است كه در يك بازه‌ي ده ساله و در ميانه‌ي آتش التهاب‌هاي سياسي روايت مي‌شود و چالش‌هاي عاطفي، اجتماعي و فرهنگي جوان‌هايي را به تصوير مي‌كشد كه از شور آرمان‌خواهي تهي‌اند. كتاب، نوع زندگي و تحول فكري آن‌ها را نشان مي‌دهد و كاوش نسلي است كه به ‌ظاهر خالي، عبث و به دور از اهداف والاي سياسي‌اند اما زيروزبرهاي زيستي خود را دارند. دانشجوهايي فارغ از اتفاق‌هاي پايتخت كه اگرچه رگه‌هايي از آن شور سياسي را در خود دارند اما زندگي‌شان عمدتا تحت‌تاثير مسئله‌ي ديگري است و درگير تلاطم‌ها و بحران‌هاي سهمگين خودشان هستند. كتاب قصه‌ي شورهاي جواني است و جوانه زدن اولين عاشقانه‌ها و دگرگون شدن است و سرگشتگي و رهايي.