بيش از چهارصد و پنجاه سال از مرگ ماكياولي مي‌گذرد و هنوز نام او از جهت مكر و حيله و تزوير و دورويي در سياست زبانزد همگان است. شكسپير او را ‹‹آدمكش›› لقب داد و هرگز نشد كه اين ‹‹ماكياولي آدمكش›› نزد اندرزگران و اخلاقيون همه مكتب‌ها، اعم از محافظه‌كار و انقلابي منفور نباشد. كساني از متفكران معاصر سياسي پا را از اين فراتر نهاده و او را با شيطان هم‌نام و همسان پنداشته‌اند. پايه و مايه اين شهرت شوم ماكياولي چه بوده است؟ آيا او به راستي مستحق چنين سوء‌ شهرتي است؟ آراء و عقايدي كه در آثار عمده‌اش واقعا درباره سياست‌ و اخلاق سياسي مطرح كرده، چيست؟ اينها مسائلي است كه در اين كتاب به آن‌ها پاسخ داده مي‌شود.