کشور دره‌ي گل سرخ، کليساي الکسالندر نوسکي کبير و هريستو استويچکوف، با مردماني شهره به شعر، آواز و موسيقي که هفتاد درصد اسانس عطرهاي گل رز تمام جهان را تأمين مي‌کنند، همواره به طنز و شوخ‌طبعي‌شان نيز شناخته شده‌اند. موسيقي، سينما و ادبيات بلغارستان سرشار است از مايه‌هاي قوي کمدي و طنز که البته اين خصيصه‌ در عموم کشورهاي کناره‌ي درياي سياه و همسايه‌ي شبه‌جزيره‌ي بالکان وجود داشته‌است. کتاب «مأموريت لندن» نوشته‌ي «الک پوپوف» بلغار يکي از آثار برجسته‌ي ادبيات معاصر بلغارستان است که همواره در ميان رمان‌هاي برتر قرن بيست‌ويکم معرفي شده‌است. پوپوف متعلق به نويسندگاني‌ست که پس از فروپاشي شوروي و حکومت تحت نفوذ آن در بلغارستان، تبديل به نويسنده‌اي مشهور و محبوب شد. پوپوف داستان «مأموريت لندن» را حول محور عده‌اي از کارکنان سفارت بلغارستان در لندن روايت مي‌کند که با انبوهي ماجراي سرشار از هجو و طنز در مسير ماموريتي قرار گرفته‌اند که انجام موفقيت‌آميز آن بسيار حياتي‌ست. «مأموريت لندن» با استفاده‌ي هوشمندانه از طنز و موقعيت‌هاي کميک، تصويري ديگر از وضعيت کشورهاي بلوک شرق پساشوروي ارائه مي‌دهد و به دل مناسبات سياسي اجتماعي بلوک شرق و غرب در گذر سال‌هاي پس از فروپاشي شوروي رفته و سربرآوردن تنش‌هاي جديد و نابساماني‌هاي حاصل از آن‌ها را روايت مي‌کند. سياست و ديپلماسي انقلابيون و ضد انقلابيون و گره خوردن با ملکه و عروس ملکه، «مأموريت لندن» را به يکي از بهترين هجويه‌هايي تبديل کرده که چهره‌ي سياست‌ورزي، سياست‌مداري و سياست‎‌مداران جديد پس از نابودي بلوک شرق را به خوبي تصوير مي‌کند.