هدف اصلي اين نوشته ارائه‌ي گزارشي انتقادي از يک جلوه‌ي دانش افواهي در آثار مدعي پژوهشگري به مخاطبان اين آثار به‌ويژه، جوانان است. کتاب "مارکس و سياست مدرن" نوشته‌ي بابک احمدي از اين رو انتخاب شد که چارچوبِ کم‌وبيش فراگيري از ويژگي‌هاي دانش افواهي را در رويکرد نقادانه به آموزه‌ي مارکس به نمايش مي‌گذارد. احمدي در اين کتاب به جنبه‌هاي گوناگون آموزه‌ي مارکس مي‌پردازد. اما از آنجا که هدف اصلي اين نوشته نقد جلوه‌ها و پيامدهاي دانش افواهي در مواجهه با آموزه‌ي مارکس است، فقط يک موضوع از آموزه‌ي سياسي وي دموکراسي را آن‌هم در سه رساله‌اش انتخاب کردم درباره‌ي مسئله‌ي يهود نقد فلسفه‌ي حق هگل جنگ داخلي در فرانسه چراکه به نظر مي‌رسد در دانش افواهي، غير دموکراتيک بودن آموزه‌ي مارکس حکم پذيرفته‌شده‌اي است. پس شايد همين کافي باشد تا دريابيم برخورد نقادانه‌ي پژوهشگر"ي افواهي‌انديش به همين سه ساله چگونه انجام مي‌گيرد، چه جلوه‌هايي مي‌يابد و به چه نتايجي مي‌انجامد.