سام سلوُن در سال 1923 در سن‌فرناندوي ترينيداد و توباگو و در خانواده‌اي هندي‌تبار به دنيا ا?مد. در سال 1950 به بريتانيا مهاجرت کرد و هم‌زمان با کار در سفارت هندوستان، داستان‌ها و نوشته‌هاي کوتاهي براي مطبوعات انگليسي نوشت. در همين دوران بود که شاهکارش، رمان لندني‌هاي تنها را منتشر کرد (1956) ـــ کتابي که سبب شد بعدها او را «پدر نويسندگان سياه بريتانيا» بخوانند. لندني‌هاي تنها توصيف دقيقي بود از وضعيت زيستي مهاجراني که در سال‌هاي پس از جنگ جهاني دوم از جاي‌جاي جهان راهي شهرهاي اروپايي شده بودند؛ تصويري بي‌بديل از حال‌وهواي زندگي ا?نان و از زبان و افکارشان. سلوُن که در ابتدا کتابش را با زبان انگليسي معيار نوشته بود، پس از تلاشي چندماهه دريافته بود که براي رساندن چندوچون تجربه‌ي مهاجران به زبان ديگري نياز است، و از اين رو اثرش را، هم در گفت‌وگوها و هم در متن روايت، به زباني وراي انگليسي معيار بازگرداند: زباني با نحو شکسته، افعال بي‌زمان و پر از لغات و اصطلاحات عاميانه؛ انگليسيِ پرنيش‌ونوشِ مهاجران لاتيني و ا?فريقايي و هندي. حاصل اين تلاش، رماني بود که از تا?ثيرگذارترين ا?ثار ادبيات مهاجرت شد. سلوُن در نهايت در راه بازگشت به کشورش در سال 1994، در اثر نارسايي تنفسي در فرودگاه بين‌المللي پيارکو درگذشت. اما کتاب او نه اثري معطوف و محدود به لندن دهه‌ي 1950، که هجويه‌ي ماندگاري بود که شايد امروز، با فراگيري هرچه بيش‌تر بحران مهاجرت، خواندني‌تر از هر زماني باشد.