لازاروس تركيبي از الهه شادي، ديونيسوس و ابر قهرمان نيچه است كه با در هم آميختن شادماني و اراده به دنبال يافتن مفهوم زندگي و ارزش حقيقي وجودي انسان است. انسان آگاهي كه اراده‌اش با اراده جهان يكي شده و براي اثبات بودنش شادي‌كنان در حركت و پويايي است. لازاروس در ميان انسان‌هاي جامعه‌اي كه دچار ضعف اعتقادي شده‌اند از نو متولد مي‌شود و در نهايت در نقش نجات‌دهنده انسان از ترس مرگ و به عنوان قهرماني تراژيك جان‌فدايي مي‌كند. او بدون هيچ ترسي دوباره متولد مي‌شود. بنابراين او اولين و تنها انساني است كه مي‌تواند بر مرگ بخندد. خنده‌هاي او به مثابه مهر تاييدي بر زندگي، تماميت و جاودانگي است. خنده‌هاي لازاروس گواه اثبات وجود خداوند است و اين خنده‌ها اصيل‌تر از آنند كه با هدف دستيابي به ناميرايي فردي ايجاد شوند زيرا آنها در راه رسيدن به پاياني دنيوي و براي مبادله اين زندگي در مقابل به دست آوردن ابديتي هميشگي از اعماق وجود لازاروس سر چشمه مي‌گيرند.