مرگ من مرگ آن كسي باشد. كه ز مرگم سخن نگويد هيچ، زنده‌ام زنده از هرآنچه كه هست! زنده‌ام زنده از هر آنكه برست! من اگر ساقه ‌جوي باشم. ريشه‌ام هر چه هست گو باشد! روي من دانه جوي آيد! تو برو هرچه بودي و باشي. سخن من سخنگه من نيست، گويشم جايگاه انديشه است!