ورنر هايزنبرگ، يكي از بزرگ‌ترين فيزيك‌دان‌هاي قرن بيستم، در اين كتاب تحول ديدگاه فيزيك مدرن نسبت به طبيعت را روايت مي‌كند، از عليت و تفكر فلسفي مي‌گويد، مفهوم طبيعت را در تاريخ علم پي مي‌گيرد و به آراء پيشگامان فيزيك مدرن مي‌پردازد. او معتقد است كه فيزيك مدرن با كشفيات كپلر و گاليله و نيوتن تولد يافت؛ كشفياتي كه مولفه بنيادي‌شان قطع رابطه با تصوير قرون وسطايي از طبيعت بود. نكته بسيار مهم ديگري كه هايزنبرگ بر آن تاكيد دارد اهميت آگاهي از فرهنگ كلاسيك و مطالعه فلسفه و تاريخ انديشه غربي در آموزش دانشمنداني است كه فقط متخصص نيستند و مي‌خواهند تبعات عملي و نظري كار خود را در بستر مجموعه گسترده فعاليت‌هاي بشري بسنجند. از ديگر كتاب هاي او ميتوان به جز و كل اشاره كرد اين کتاب، خاطرات هايزنبرگ را دربردارد، و براي مثال دربردارنده? چگونگي پيوستن او به دانشکده? فيزيک دانشگاه مونيخ، آشنايي او با نيلز بور، رفتار هايزنبرگ در زمان رايش سوم، بحث‌هاي علمي و فلسفي با افراد مختلف و بسياري از گوشه‌هاي زندگي اين دانشمند بزرگ است