سال‌ها پيش، مردي زندگي مي‌کرد که نامش «داوکينز» بود. اين مرد در ساختن اسباب‌بازي‌هاي قشنگ بسيار زبردست بود. او هميشه يک کلاه گيس پرپشت و پرچين روي سرش مي‌گذاشت و يک چشمش را با تکه پارچه سياهي مي‌بست. غروب يک روز عيد، «داوکينز » قصر کوچک و ظريفي را که براي برادرزاده‌هايش ساخته بود به آن‌ها عيدي داد. در گوشه و کنار اين قصر کوچک و زيبا، عروسک‌هايي هم با لباس‌هاي زيبا نشسته بودند که عمو «داوکينز» با حوصله و دقت زيادي آن‌ها را ساخته بود. عمو «داوکينز» يک عروسک کوچک چوبي هم به برادرزاده‌هايش داد که لباس ارغواني بر تن داشت و به آن‌ها گفت: «بچه‌ها، اين عروسک «فندق شکن» است، اگر فندقي در دهان بازش بيندازيد و دامن کتش را بالا بزنيد، عروسک فندق را برايتان مي‌شکند! »