توماس اِل. پَنگل در کتاب فلسفه‌ي سياسي و خداي ابراهيم جان تازه‌اي به مواجهه‎ي فلسفه‌ي سياسي و کتاب مقدس مي‌دهد و در تلاش است ثابت کند که چگونه با سؤال‌وجواب از منظر فلسفه‌ي سياسي مي‌توان بر تعاليم بنيادين کتاب مقدس پرتو افکند. درعين‌حال مي‌کوشد نشان دهد که فلسفه‌ي سياسي چگونه مي‌تواند از طريق اين سؤال‌وجواب، کردوکارهاي خودش را روشن کند و مشروعيت ببخشد. اين گفت‌وگو مستلزم رويکردي به متن مقدس است که بدان توجه کند و آن را با جديتِ تمام به پرسش بگيرد، زيرا بايد اين امکان را جدي بگيريم که متن مقدس پاسخي به مهم‌ترين پرسش بدهد: چگونه بايد زندگي کنيم؟ نويسنده در کتاب حاضر هدفي محدود را دنبال مي‌کند: کاوش و ايضاح بنيان‌هاي قانون الهي، قانوني که در سفر پيدايش وضع شده است. در ابتداي سفر پيدايش، با چالش برداشت کتاب مقدس از قدرت مطلق الهي، و عنصر هم‌بسته‌ي آن، يعني خلقت، رو‌به‌رو مي‌شويم. سپس شرح خوردن از ميوه‌ي درخت شناخت، فهم ريشه‌ايِ کتاب مقدس از گناه و مسئوليت انسان در قبال شر را پيش روي ما قرار مي‌دهد. و بعد که گسترش داستان انسان از قتل هابيل تا تخريب بابل را دنبال مي‌کنيم، رفته‌رفته به توجيه متن مقدس براي مردم برگزيده‌ي معيّن يا مردمي برگزيده پي مي‌بريم، و بدين‌ترتيب، مقدمات اساسيِ علم سياسي يا هنر سلطنتي را درمي‌يابيم که متن مقدس تلويحا آن را به الوهيت نسبت مي‌دهد. و در هيئت و داستان ابراهيم به‌منزله‌ي سرمشق، درسي تعيين‌کننده را درباره‌ي فهم کتاب مقدس از ستايش‌برانگيزترين يا شايسته‌ترين امر انساني مي‌آموزيم.