احتمالا در غوغاي جهانِ امروز و غليانِ نيازهاي مختلف و غلبه‌ي هزاران محتواي رنگارنگ و جذاب، وقتي با کتاب يا محتوايي فلسفي سروکار پيدا مي‌کنيد، با خود مي‌گوييد: چرا فلسفه؟ 1. در ميان پراکندگيِ نظرها و انديشه‌ها در عرصه‌اي که ابتذال چه‌بسا به ارزش بدل شود و «حقيقت» در پستو بماند، فلسفه زمينه‌ي مشترکي را براي ارج‌نهادن به حقيقت در پسِ تنوعِ چشم‌اندازها و تشخيص سره از ناسره فراهم کرده و انسان را در جست‌وجوي حقيقت راهبري مي‌کند. 2. روشن است که پهنه‌ي وسيع علم و معرفت از آغاز تا کنون با مواجهه‌ي آراي متضاد و شجاعتِ انديشمندان در بيانِ ايده‌هاي نو در مسير بالندگي و رشد قدم گذارده و فلسفه در اين جهت همواره ابزاري براي ابراز ديدگاه‌ها و بسط آن بوده است، حتي اگر مخالفاني براي آن ديدگاه‌ها پيدا شده باشد. ?. از همين روست که فلسفه با توصيه به اينکه «جرئت انديشيدن داشته باش» انسان را به وارسي زندگي، خود و جهانِ خود برمي‌انگيزاند و همچون مربي‌اي قاطع و سخت‌گير، او را به يافتنِ رقيبان سرسخت دعوت مي‌کند تا پرسش‌هاي مهم و جدي خود را به بحث بگذارد و به‌راستي در راه پوياييِ انديشه چه چيزي مهم‌تر از «پرسش‌گري» مي‌تواند سکان‌دارِ کشتيِ معرفت در تلاطم‌هاي موجود باشد.