خيلي از دلگرمي‌هاي زندگي سوغات آشنايي‌هاست، اما خيلي از ترس‌ها هم نتيجه همين آشنايي‌ها... براي همين است كه گاهي از هم دور مي‌شويم تا دوباره نزديك بياييم... لباس غريبگي مي‌پوشيم تا از سر نو آشنا شويم... فاصله مي‌گيريم تا فاصله‌ها را كم كنيم... من دور مي‌شوم تا نترسانمت، تو دور مي‌شوي تا اذيتم نكني، و اين‌ها همه براي نزديك ماندن ماست... وقتي پشت فاصله‌اي خودخواسته دوباره همسخن و همشنو مي‌شويم، خيال‌مان جمع است كه با يك غريبه آشنا راز دل مي‌گوييم: با تويي كه مكرر نو مي‌شوي اما هميشه يك نفري...