در سي و چند سالگي استاد پرافتخارترين دانشگاه زمان خود شد و شهرتي فراوان يافت. ظاهرا همه‌چيز بر وفق مراد بود: دانش، مقام، شهرت و ثروت. اما ديري نگذشت كه دچار بحران دروني طاقت‌فرسايي شد و از «دانشگاه» فرار كرد و دوازده سال را به سفر دروني و بيروني گذراند، پس از سال‌ها تدريس و تاليف ده‌ها كتاب تاثيرگذار، در كنار مدرسه‌اي كه در زادگاهش بنا كرد، به خاك سپرده شد.