سيسرون خطيب و متفكر نام‌دار رومي رساله‌ي پيري را هنگامي كه از حريف نيرومندي چون سزار شكست خورده و در غم‌ مرگ دختر دلبندش سوگوار بود، براي تسلي خاطر خسته‌ي خويش پرداخته است. در اين رساله‌ي دو جوان از كاتون سخنور نامي روم مي‌خواهند كه آن‌ها را در تحميل بار پيري به پندي چند ياري كند و او موجبات نگراني پيري را مورد بحث قرار مي‌دهد و خرم‌دلي پيران راست‌كار و خردمند را با بياني دل‌نشين مي‌ستايد. ليكن پيري را وقتي فرخنده و خواستني مي‌داند كه بيانش بر تقواي جواني استوار باشد. در رساله‌ي دوستي دو داماد لليوس كه به دانش و خرد مشهور است با پدر‌زن خود در خصوص دوستي گفت‌وشنودي دارند. سيسرون از زبان لليوس كيفيت و اهميت و شرايط دوستي را پس از عقل بزرگ‌ترين عطيه خداوندي مي‌خواند و از راز گفتن با رفيق يك‌دل حالي خوش‌تر نمي‌شناسد.