در اواخر سدههاي ميانه نفوذ فلسفي بارز در اروپاي غربي از آن ارسطو بود که در قرن چهارم ق م زندگي کرد آثار ارسطو در قرن سيزدهم در ترکيب 1 شکوه مند قديس توماس آکويناس 2 با کلام مسيحي در آميخت. بدينسان در1500انديشه هاي کيهان شناختي 3بشر بر آميزه اي از تفکرات مسيحي و ارسطويي پايه ريزي شد. در آن زمان اين باور وجود داشت که زمين در مرکز عالم ساکن و در پيرامون آن چند فلک 4 متحرک است که از ماده اي بلورين 5 ساخته شده.اند اين ،افلاک محيط بر زمين و تمام فضا را اشغال کرده بودند ارسطو هشت فلک را مجسم کرده بود ولي اخترشناسان بعدي دوتاي ديگر به آنها ،افزودند به گونه اي که در 1500بيشتر طرحهاي عالم مشتمل بر ده فلک بود هشت تاي از اينها که در بيرون از زمين حرکت ميکردند عبارت بودند از فلک ،ماه عطارد ،زهره، خورشيد مريخ مشتري، زحل و فلک ثوابت فلکهاي نهم و دهم حامل هيچ جرم