در روانكاوي نظريه‌اي عمومي درباره عملكرد رواني انسان مطرح مي‌شود كه عقده اديپ از اركان اساسي آن است. اين عقده همچنين از شناخته‌شده‌ترين مفاهيم روانكاوانه براي عامه مردم، و در عين حال، يكي از ساده‌انگاشته‌شده‌ترين آن‌هاست. روانكاوي، دانش مفاهيم غيرقطعي، فتوحات مبهم زيادي به خود ديده است. برخي اصطلاحات به كار رفته در اين دانش وارد زبان عاميانه شده و امروزه رنگ و بويي متفاوت به خود گرفته‌اند. اين حل‌شدگي در زبان روزمره، مفاهيم مورد نظر را كمرنگ مي‌سازد و آن‌ها را به شكل واحدهايي در عين حال مبهم و اغراق‌آميز در مي آورد كه روانكاوان ديگر صحتشان را تضمين نخواهند كرد. در عادي‌ترين گفتگوها، واژه عقده به تنهايي براي اشاره به جنبه مشكل‌دار يك شخصيت به كار مي رود؛ در حال حاضر جمله تو عقده‌اي هستي يعني اعتماد به نفس نداري، به شكلي رقت‌بار درگير موانع دروني خود هستي.