کتاب «عروسک» نوشته‌ي ديويد آلموند با ترجمه‌ي شهلا انتظاريان که به همت نشر ايران‌بان منتشر شده، روايتي خيال‌انگيز و شاعرانه درباره‌ي معناي آفرينش، خاطره و اميد است. داستان، زندگي پيرمردي بازنشسته را روايت مي‌کند که پس از سال‌ها کار در حرفه‌ي عروسک‌سازي، ابزار کارش را کنار گذاشته و دوران آرام بازنشستگي را مي‌گذراند. اما سرانجام در پي نداي دروني و اشتياقي دوباره، تصميم مي‌گيرد آخرين عروسک خود را بسازد. اين عروسک که فراتر از يک شيء بي‌جان است، به نمادي از آرزوهاي خاموش، خاطرات کهنه و شور زندگي بدل مي‌شود؛ گويي جاني در آن دميده شده تا آفريننده‌اش را به سفري دروني به سوي گذشته و معناي هستي بکشاند. آلموند با بهره‌گيري از زباني ساده، اما سرشار از تصويرسازي‌هاي ظريف و لطيف، مرز ميان خيال و واقعيت را در هم مي‌شکند و قصه‌اي مي‌آفريند که نه‌تنها براي نوجوانان، بلکه براي بزرگسالان نيز تأمل‌برانگيز است. «عروسک» درون‌مايه‌هايي همچون قدرت خلاقيت، پيوند عميق انسان با ساخته‌هاي دست خود، و اميد به رستاخيزي دوباره در دل خاموشي و سکون را پيش روي مخاطب مي‌گذارد؛ روايتي که يادآور قصه‌ي کلاسيک «پينوکيو» است، اما با روايتي مدرن و انساني‌تر بازآفريني شده است. اين اثر، تجلي دوباره‌ي زندگي در لحظات سپري‌شده و فراموش‌شده‌ي عمر را در قالب داستاني دل‌نشين و ماندگار به تصوير مي‌کشد.