به نظر ميرسد پيوند با زندگي و تجربه‌ي انساني دو ويژگي شاخص هنر ايران است. شايد بتوان گفت خصيصه ي هنر ايران در درجه ي اول پيوند آن با زندگي است و تار و پود آن از تجارب انساني بافته شده است. در اين کتاب توجه داريم که فعاليتهاي عرصه ي هنرهاي کاربردي صرفا در زمينه ي تجارت نمي باشد؛ در واقع منظوزر از کاربردي بودن تنها درآمدزايي نيست. اين کتاب درواقع پژوهشي ميان رشته اي, ميان تحقيقات اسطوره و نمادشناسي و تحقيقات مربوط به اصول طراحي اشياء در ايران است