افسانه فرش، افسانه دل‌انگيزي است كه قصه مكرر آن از وراي درخشش صدها نقش رنگين و چشم‌نواز در كتاب‌هايي كه عمدتا به دست بيگانگان و با بهره‌گيري از زيبايي‌هاي بي‌انتهاي فرش ايران نوشته شده‌اند، هرگز كهنه نمي‌شود. ولي بيت ديگر اين شعر رنگين و دل فريب، داستان ديگري است كه در آن، تاريخ فرش را در ارتباط با انسان، متاسفانه مقوله‌اي خشن و دردناك مي‌يابيم. اين تاريخ را جز با هدفي ديگري و در جستجوي ردپايي گم شده از انسان‌هاي هنرمند و خلاق و آفرينندگان واقعي فرش نمي‌توانيم تكرار كنيم.