مارسل پروست شيفته ادبيات و كتاب بود، «ضد سنت ـ بوو» را از قضا نوشت تا به خوانندگان ادبيات بياموزد چگونه كتاب بخوانند و نيز مي‌خواست آنان را در لذت مطالعه شريك كند، بدين خاطر زبان پروست در اين كتاب، ساده‌تر و آشكارتر از ديگر نوشته‌هاي اوست، اما در پشت اين سطرهاي واضح، نبوغ او به چشم مي‌آيد. خودش در نامه‌اي اين اثر را «رماني عظيم» ناميده است. و گرچه نخستين كتاب او محسوب مي‌شود تا وقتي زند بود منتشر نشد. «ضد سنت ـ بوو» اكنون اثري كلاسيك در ادبيات معاصر محسوب مي‌شود. بخش‌هايي از اين كتاب، نقد بي‌رحمانه و صريح پروست بر ديدگاه‌هاي سنت‌بوو، مشهورترين منتقد ادبي فرانسوي آن دوران است و در باقي فصل‌ها، نويسنده با زباني شاعرانه و گاه طنزآميز از زنان، مردان و قلم به دستاني مي‌گويد كه دوست‌شان دارد. گاه خاطره مي‌گويد و گاه قصه، و زماني حديث نفس مي‌كند. با اين كتاب به واقع وارد دفتر كار مارسل پروست مي‌شويم تا ببينيم يكي از بزرگ‌ترين نويسندگان قرن بيستم چگونه مي‌نوشت، چگونه مي‌انديشيد و چگونه روزگار مي‌گذراند. نخستين طرح‌هاي اثر سترگ پروست، «در جستجوي زمان گمشده»، نيز در اين كتاب ديده مي‌شود. ضمن آن‌كه عشق، اضطراب جدايي، گذشته، مطالعه و نيز معناي هنر و ادبيات، از جمله مفاهيم اصلي كتاب هستند.