انقلاب صنعتي بنيادي‌ترين تحول در زندگي بشر را در تاريخ جهان نشان مي‌دهد. اين اتفاق، ناگزير و موقت، در قالب يک اقتصاد و جامعه سرمايه‌داري رخ داد و هم‌چنين، شايد، اجتناب‌ناپذير بود که بسته به زماني براي يک کشور پيشرو، به شکل يک فرم واحد اقتصاد جهاني "ليبرال" رخ دهد. آن کشور بريتانيا بود. و به همين ترتيب در تاريخ به تنهايي ايستاده است. اريک جان هابسبام در کتاب خود، ظهور انگليس را به عنوان اولين قدرت صنعتي جهان، سقوط آن از تسلط موقتي آن، روابط نسبتا ويژه آن با ساير نقاط جهان توصيف کرده و برخي از تاثيرات همه اين‌ها، بر زندگي مردم اين کشور را بر مي‌شمارد. مزاياي ايجاد يک انقلاب صنعتي در قرن هجدهم و نوزدهم قابل توجه بود، اما بين دهه 1860 و سال‌هاي پاياني اين قرن، آسيب‌هاي آن شروع به ظهور کردند. سقوط انگليس را مي‌توان در اوايل شروع به کار و بعد به‌صورت طولاني مدت به عنوان يک قدرت صنعتي رديابي کرد، که از جمله موارد ديگر، يک فناوري باستاني و ساختار تجاري را در برگرفته بود که رها کردن و يا حتي اصلاح آن دشوار بود. کتاب «صنعت و امپراتوري» به فارسي توسط عبدالله کوثري ترجمه شده و از طريق نشر ماهي به چاپ رسيده است.