اين مجموعه به سه بخش شعر با عنوان‌هاي «دو لبه يک زخم‌ايم»، «چند تکه کوچک از يک دوست داشتن بزرگ» و «هر چه مي‌نويسم تمام نمي‌شوي» تقسيم مي شود. نصرت‌اللهي درباره رويکرد شعري که در کتاب «صداي من را از خواستن مي‌شنويد» داشته، توضيح داد: با توجه به اين که رويکرد من در شعر، تجربه‌گرايي و خطرپذيري است، اميدوارم چه در فرم و چه در محتوا، اين کتاب ادامه منطقي شعرنويسي من نباشد که اين برايم خوشايندتر است. درواقع در مورد چگونگي اجراها و کيفيت شعري که منتشر شده، بايد ديد نظر منتقدان و مخاطبان شعر چيست. بايد اضافه کنم که اين بار توجه بيشتري به امر فلسفه داشته‌ام چرا که معتقدم مهم‌ترين آسيب موجود براي شعر ما، کمبود انديشه است و بايد روي اين امر بيشتر کار کنيم. به لحاظ مضموني هم با حفظ رويکرد انتقادي مجموعه‌هاي قبلي‌ام، به خصوص در امر اجتماعي سياسي، تغزل در بافت شعرم غني‌تر شده است. همچنين روي کارکردهاي زباني بيشتر کار کرده‌ام و ساختن و شکستن ساختارها برايم مهم بوده است. نصرت‌اللهي همچنين درباره روندي که در نوشتن اين کتاب طي کرده، گفت: براي من ويرايش شعر اهميت بالايي دارد، اين کتاب مي‌توانست يک سال پيش هم چاپ شود اما وسواس من روي کلمات نوشته‌شده و نوشته‌نشده شعر، انتشار آن را عقب انداخت چرا که فکر مي‌کنم وقت آدم‌ها خيلي ارزش دارد و بايد تمام توانم را روي بهترکردن ذرات شعرم بگذارم و بهترين چيزي را که مي‌توانم بنويسم منتشر کنم. تازه موضوع محيط زيست هم هست که درخت درخت صرف کاغذ مي‌شود آن وقت ما به همين راحتي برداريم شعرها را رديف کنيم و سري‌دوزي شعر راه بيندازيم، انصاف نيست! من چهار سال با اين کتاب زندگي کرده‌ام که توانسته‌ام آن را بنويسم. حتي در روند نهايي‌سازي کتاب، تلاش کردم شعر در تنور گفت‌وگو تفته شود و در خوانش نهايي شعرها، دوست عزيزم دکتر آرش نيري همراهم بود که سپاسگزار او هستم. او با بيان اين‌که اغلب شعرها عنوان ندارد و بخش‌بندي شعرها ناشي از تفاوت محتوايي يا ساختاري بوده است، گفت: در مورد چينش مجموعه هم رويکرد مهندسي و انجام کار دقيق را داشتم و اجراي خود مجموعه هم برايم مهم بوده به دلايلي که گفتم. سه بخش مجموعه در سه فضاي نسبتا مستقل هستند اما در ارتباط ساختاري با هم قرار دارند و آدم اين شعرهاست که آن را به هم مرتبط مي‌کند.