کتاب «شهر مه» شامل يازده داستان است؛ داستان‌هايي گاه بلند، گاه کوتاه و گاه بسيار کوتاه که کارلوس روئيث ثافون مدتي پيش از مرگ، پس‌از ويرايش نهايي،آن‌ ها را به ناشر خود سپرده بود. ثافون در اين داستان‌ها بار ديگر خواننده را به سفري درون فضاهاي مه‌گرفته، گوتيک و رازآلود شهر بارسلون در دوره‌هاي مختلف تاريخي مي‌برد؛ از دوران تفتيش عقايد در قرن پانزدهم ميلادي گرفته تا دوران زندگي سروانتس در قرن شانزدهم و هفدهم و…تا دوران جنگ داخلي اسپانيا در نيمه ي اول قرن بيستم. داستان‌هايي گاه درآميخته با فضاها و شخصيت‌ هاي شناخته شده در مجموعه ي چهارگانه‌ي «گورستان کتاب‌هاي فراموش‌شده» و گاه با فضاها و شخصيت‌ هايي کاملا بي‌ارتباط با آن. اما نقطه ي اشتراک تمامي اين داستان‌ها از يک سو همان رازآلودگي و تصاوير سرشار از ابهامي‌ست که براي طرف‌داران اين نويسنده ي فقيد نمودي بسيار آشنا دارند و از سوي ديگر همان تأکيد هميشگي ثافون بر تيرگي، تباهي، تنهايي و سرشت تلخ نهفته در اعماق روح بشر که در هر برگي از اوراق داستان‌هاي او رخ مي‌نماياند…