«كارخانه‌ها در آينده فقط دو نيرو خواهند داشت: يك انسان و يك سگ. انسان آنجا خواهد بود تا به سگ غذا دهد و سگ آنجا بود تا نگذارد انسان به تجهيزات دست بزند.» پيش از آنكه فضاي اصلي استندآپ كمدي را معرفي كنيم، بهتر است ادبيات عامه، ادبيات در معناي كلي و هنر استندآپ را به طور ساده و تقريبا شفاف با يكديگر مقايسه كنيم تا با ورودي‌هاي اطلاعاتي استندآپ بيشتر آشنا شويم؛ زيرا هنر توليدي نيز به نوبه خود مي‌تواند خروجي ساير اطلاعات محسوب شود كه پيش‌تر از فضاهاي ديگر گرفته شده‌اند. به بياني ساده‌تر، هنرمند ايده توليد اثر هنري يا اثر اجرايي را از جاهاي ديگر الهام مي‌گيرد. در واقع، مي‌توان ادبيات را سرچشمه خوبي براي هنرمند استندآپ كمدي دانست. استندآپ كمدي هنر جواني است كه پراكندگي امروزش را مي‌توان در رهگذر ادبيات معنا كرد. شايد بتوان قضيه را چنين مطرح كرد: ادبيات در وجه شفاهي كار نمود پيدا مي‌كند، صدايي كه به شي‌ء يا مكاني متصل نيست،گسترده مي‌شود، تاثير مي‌گذارد و محيط را به خود وابسته و پيوسته مي‌گرداند.