داستان‌هاي اين مجموعه نه قصد آن دارند كه روند تكاملي و سير صعودي يا نزولي داستان‌هاي كوتاه را بيان كنند؛ نه بر سبك ادبي و شيوه نگارش خاصي نظر دارند و نه سر آن دارند كه در برهه‌اي معين يا سرزميني مشخص، داستان‌سرايي را به نقد و بازنگري بنشينند. داستان‌هاي اين كتاب هيچ‌يك شبيه ديگري نيست و هر قصه، حكايت خاص خودش را دارد. هر داستاني شخصيت‌ها، روابط، گفت و شنودها، توصيف‌ها، تعليق و پاي‌بندي خود را دارد؛ روايتي متفاوت و فاقد قرابت از آن‌چه در داستان‌هاي ديگر مي‌بينيم. اين گفته‌ي هرمان هسه، كه نقش نويسنده را همواره و بيش از هر چيز در پاس‌داشت گذشته‌ها با واژگان و نوسازي يادبودها با كلام و توصيف مهرآميز آن‌ها دانسته است، در داستان‌هاي گردآوري شده در شب‌نشيني با شيطان آشكارتر از هر كتاب ديگري در پيش روي ما قرار گرفته‌است.