موضوع اصلي اين كتاب كه چند سال پيش يوريك محبت كرد و آن را براي خواندن در اختيار من گذاشت، تازه و جذاب است. بهانه‌اي است، و زمينه‌اي فراهم مي‌آورد تا درباره رابطه دروني دو هنر تصويري بحث كنيم. بحثي كه به نظر مي‌رسد خواه‌ناخواه منش نظري و حتي آكادميك بيابد. اما به گمان من ويژگي و امتياز كتاب در اين است كه به دام وسوسه نظريه‌پردازي در مورد رابطه هنرها نمي‌افتد، و از موضوع اصلي وسيله‌اي مي‌سازد تا درباره عكس‌ها و فيلم‌هايي مهم بحث كنيم. اين كتاب شاد است. موضوع جذاب‌اش به فضاي تاريك نظريه راه ندارد، بيش‌تر به وعده رويارويي با چيزهايي كه دوست داريم نزديك است. ايده اصلي‌اي دارد كه بايد متن گرد آن شكل بگيرد.