پاهايم را بيشتر در شكمم جمع و دست‌هايم را محكم‌تر دور آن‌ها قفل مي‌كنم. انگار دلم مي‌خواهد خودم را در ابعاد كوچكي جمع كنم تا بر تمام خودم مسلط باشم. روبه‌روي اين «تمام خودم» بايستم و گيج‌ومنگ سوال كنم «تو هم مثل من حس مي‌كني همه‌چي خيلي خوب اما گيج‌كننده بود؟»