انقلاب عليه قدرتي ستيزه‌جو رخ‌ مي‌دهد كه ديگر افسار پاره كرده. قدرت نمي‌تواند ملتي را تحمل كند كه اعصابش را خرد كرده است. ملت نمي‌تواند قدرتي را تاب بياورد كه كارش به نفرت از مردم كشيده. قدرت همه‌ي اعتبارش را به باد داده و حالا دست‌هايش خالي است. ملت‌ هم آخرين ذره‌ي بردباري‌اش را از كف داده و دست‌هايش را مشت كرده. جو اضطراب و سركوبگري روزافزون بر همه‌جا حكم‌فرماست. رهايي نزديك است. حسش مي‌كنيم. انقلاب ايران بيست و هفتمين انقلابي است كه ريشارد كاپو شچينسكي از نزديك شاهدش بود و شاهنشاه گزارشي درخشان است از روز‌هاي پر تب و تاب انقلاب.