کتاب حاضر، متن رساله دکتري محمد اقبال لاهوري است که در دانشگاه آلماني لودويک ماکسي مي‌ليان عرضه شده است .اقبال در اين رساله با روش تشريحي زمينه‌هاي تاريخي ظهور و تحولات فلسفه در ايران را بررسي کرده است .اقبال، علاوه بر آن مفاهيم فلسفي قديم را به زبان فلسفي امروزي بيان کرده و مضافا اين که ريشه‌هاي تصوف ايراني و اسلامي را مرور نموده است .اين رساله در دو بخش سامان يافته است .بخش نخست با عنوان فلسفه در ايران باستان به شرح دو گرايي ايراني (زردشت، ماني و مزدک) و بخش دوم با عنوان «دو گرايي يوناني» با اين موضوعات به طبع رسيده است: ارسطوييان نوافلاطوني، ظهور و سقوط خردگرايي در اسلام، مجادله واقع‌گرايي و انگارگرايي، تصوف، و فلسفه در عصر جديد .در انتهاي کتاب نمايه نام‌ها و واژه‌نامه انگليسي به فارسي به چاپ رسيده است .