فردريک براتبرگ در نمايشنامه‌هاي کتاب سمت جنوب و نمايشنامه‌هاي ديگر، همان فرم و محتواي کتاب بازگشت مکرر را دنبال مي‌کند اما اين بار تلاش مي‌کند به موضوع آزادي از جهاتي ديگر نگاه کند. او در هر چهار نمايشنامه مي‌کوشد به ميانجيِ ساده‌ترين رفتار و گفت‌گوها نشان بدهد که چگونه دخالت در نظم طبيعي انساني ازبين‌برنده‌ي آزادي او است. هيچ موضوعي براي او از اين امر مهم‌تر نيست. اينکه آزادي اساسا ‌آنجا محقق مي‌شود که در نظم خودساخته‌اش مداخله‌اي نشود و هر نوع مداخله‌اي با هر بهانه، نيت و هدفي موجبِ خدشه‌پذيري آزادي و حتي نابودي آن مي‌شود. براتبرگ در هر چهار نمايشنامه شخصيت‌هايي را خلق مي‌کند که به بهانه‌هاي واهي مي‌کوشند در آزادي ديگري مداخله کنند، اراده‌ي ديگري را به کنترل خود درآورند و او را چه از سرِ خيرخواهي چه بر اثر هر نيت و هدف ديگري به مسير دلخواه خود سوق بدهند.