نوتومب در اين رمان فضاهايي مي‌سازد كه در عين داشتن وجوهي رئاليستي، طنزي سياه و شخصيت‌هايي نامتعارف را نيز در خود دارند. شايد بتوان گفت سفر زمستاني حركتي است از تنهايي ملال‌آور يك آدم معمولي به سمت خلئي بسيار عجيب. انسان‌هاي تنها و كمرنگ نوتومب جايي دچار جنون مي‌شوند كه انگار ديگر كاري از دست كسي برنمي‌آيد و راه حل فقط دزديدن يك هواپيماست.