آثار بزرگ هيچ گاه خلق نمي‌شوند، بلکه توسط آهنگساز درک مي‌شوند و به اين دليل پس از يافتن موجوديت، ديگر نيازي به تکميل و اصلاح ندارند. همانند کودکي که رفتارهاي پدر و مادر خود را تقليد مي‌کند، آهنگساز نيز مدام و پيوسته درصدد اداي ادراک ابتدايي خود از اثر است. سير آفرينش اين آثار همانند معجزه غيرقابل‌باور، اما طبيعي است.