در اين کتاب، يانگ پونبلو نشان مي دهد که چگونه همه ي ما مي توانيم به سمت شفاي خود حرکت کنيم: از يادگيرزي مهرباني به خود تال رها کردن تا رسيدن به بلوغ عاطفي. وقتي سنگيني از بين مي رود، ذهن ما سر انجام، ديگر با تنش، احساس تلاطم نمي کند و مي توانيم در لحظه باشيم. دنياي اطرافمان به روش هاي جديدي ما را دعوت مي کند، اما اين ها فقط گام هاي نخست هستند. وقتي قوي تر مي شويم و خودآگاهي مان را گسترش مي دهيم، اين مسئوليت ماست -و همچنين، بخشي از شفايمان- که براي حمايت از سلامتي و هماهنگي همه ي مردم، کارهايي انجام دهيم. بخش نهايي کتاب سبک تر نشان مي دهد که چگونه مي توانيم و بايد به ساختن دنيايي کمک کنيم که ديگر از نظر ساختاري، آسيب را نيست، بلکه از نظر ساختاري، مهرباني دارد.