در شهري غبارآلود، در ميان انسان‌هايي که حتي سايه‌ي خود را گم کرده‌اند، ژان -پيِر مارتينه با نثري گزنده و شاعرانه جهاني مي‌سازد از تنهايي و خستگي و فروپاشي آرام انسان‌ها. سايه‌ي جنگل‌ها داستان چند شخصيت است؛ زني سرگردان، نويسنده‌اي شکست‌خورده، بازمانده‌اي از فاجعه، و مردي که از زباله‌ها زندگي تازه‌اي مي‌سازد. هرکدام در مسيري بي‌انتها ميان واقعيت و هذيان حرکت مي‌کنند، در شهري که هيچ پناهي برايشان ندارد. مارتينه با نگاهي تلخ و درعين‌حال عميقا انساني، از آدم‌هايي مي‌نويسد که در دل تاريکي، بي‌هياهو به سمت خاموشي مي‌روند؛ نه در فرياد، که در نوعي پذيرش آرام و دردناک. پايان اين رمان، نه اميد است و نه نااميدي، بلکه وقوفي است بر بي‌معنايي مطلقِ زيستن و درعين‌حال، بر زيبايي شکننده‌ي آن. رماني کوتاه اما پرقدرت، آميخته با طنزي سياه و نوري کم‌رمق، که نويسنده را در جايگاه يکي از صداهاي منحصربه‌فرد ادبيات فرانسه‌ي قرن بيستم تثبيت مي‌کند. ژان-‏پير مارتينه زاده‌ي ???? در فرانسه نويسنده‌ي رمان و داستان کوتاه بود و سبکش به سياهي مطلق و بدبيني عميق شهرت داشت. شايد پربيراه نباشد اگر نثر او را نزديک به نثر سلين نويسنده‌ي شهير فرانسوي بدانيم. پدرش استاد زبان اسپانيايي بود که خيلي زود درگذشت و مادرش را با سه کودک تنها گذاشت؛ دو تا از آن‌‏ها عقب‌‏مانده‌ي ذهني بودند و خود مادر نيز در آستانه‌ي جنون بود. مارتينه پس از انتشار نخستين رمانش ژروم دکه‌ي روزنامه‌‏فروشي کوچکي خريد که با ورشکستگي مواجه شد. با وجود اعلام کناره‌‏گيري از ادبيات، دو رمان ديگر نيز منتشر کرد، يکي در ???? (آنان که راه به جايي نمي‌‏برند) و ديگري در ???? (سايه‌ي جنگل‌‏ها). هم‌زمان با نويسندگي به الکل اعتياد پيدا کرد و در ژانويه‌ي ???? در ??‌سالگي در فقر و انزوا درگذشت. از سال ???? آثار او از نو کشف و منتشر شد و کتاب‌‏هايش دست‌مايه‌ي پژوهش‌ها و پايان‏نامه‌‏هاي دانشگاهي در فرانسه و سوئيس قرار گرفت.