در اين رمان طرح كلي داستان محور اصلي نيست. كاربرد شيوه بازگشت به گذشته، تك‌گويي‌هاي دروني طولاني و استفاده از نماد به نحوي برجسته، از ويژگي‌هاي كار اوست اما كتاب متاثر از سنتي است كه با اوليس آغاز شد. فرض بر اين است كه تا سال1974 ديگر فهم و هضم رمان اوليس براي همه خوانندگان روشنفكر و نيز ناشراني كه آن را چاپ كرده‌اند، آسان شده باشد اما كافي است فقط متن نامه‌هايي را كه بين لاوري و ناشرش رد و بدل شده بخوانيد تا بفهميد كه چگونه در فهم اهداف هنري او قصور شده است. چه بسا كه تا پيش از پايان قرن بيستم، رمان زير كوه آتشفشان به عنوان يكي از چند شاهكار بس معتبر اين قرن قلمداد شود.