به هر روي در اين زمان، کم و بيش در پايان عهد جواني، هنوز با عشق غريبه بود. آري، او در جهان افسانه‌ها و قصه‌هاي پريان پناه جُسته بود، جهاني که هيچ چيز سودمندي براي آموختن به او نداشت. اما دست کم ياد گرفته بود که قصه همواره پيش مي‌رود و گزينه‌هايي تازه و نامنتظر را پيش پاي قهرمان مي گذارد. فقر و فلاکت هم مي‌توانست يکي از همين گزينه‌ها باشد. چه بسا سرانجام بر درگاه کليسايي در امريکاي جنوبي به گدايي مي‌افتاد. با موقعيتي که او داشت، هيچ ترسي نامعقول نبود. واقعه‌اي در زندگي يک نقاش منظره ماجراي ادراک و کشمکش بي‌پايان انسان است براي رسيدن به نظم، چه در جستجوي نظامي زيربنايي در جهان و چه در تلاش براي تحميل نظم بدان، آن هم نه به واسطه‌ي علم، بلکه از رهگذر هنر. کانون تمرکز آيرا دامنه اي را مي‌گستراند که از چشم‌اندازهاي پهناور کتاب‌هاي ديگرش هم شگرف‌تر است. اين رمان کوتاه دروازه‌ي جهاني ديگر را به روي خواننده مي‌گشايد.