زير تيغ ستاره ي جبار: داستان يک زندگي در پراگ 1941 - 1968» روايت يکي از زندگي هاي اعجاب انگيز يکي از شهروندان پراگ، از آن سال هاي پرتلاطم است؛ داستان اشغال ها، اردوگاه هاي نازي، سال هاي پس از جنگ و ديوار برلين، بهار پراگ و رژه ي تانک ها و سربازان شوروي و شکست جنبش بهار پراگ؛ روايت تلاش انساني زير تيغ براي آن که فقط بتواند زنده بماند. «هدا مارگوليوس کووالي» در کتابي با ظاهر زندگي نامه ي خودنوشت، به اعماق جانکاه ترين لحظه هاي روح و جسم بشري نقب زده و بسياري از باورها، شکل نگاه کردن ما به جهان و شيوه ي برخوردمان با مصائب زندگي را به چالش مي کشد. هدا کووالي درواقع ما را با خودمان، در مقام انسان، رودررو مي‌کند و واقعيت‌هاي تاريک ذات انسان را پيش رويمان مي‌گذارد، چراکه چنان‌که خودش مي‌گويد: "حرف آن‌هايي که مي‌گفتند تنها راه بازگشت به زندگي فراموش کردن است در کَتم نمي‌رفت. مي‌خواستم همه‌‌چيز را به خاطر بسپارم، روي چيزي سرپوش نگذارم، چيزي را بزَک نکنم و اتفاق‌ها را همان‌طور که بودند در خاطر ثبت کنم. مي‌خواستم زندگي کنم چون زنده بودم نه به اين دليل که تصادفاً جان سالم به در برده بودم