زياد پيش مي‌آيد خودمان را در حالي پيدا كنيم كه، مانند پسربچه‌ي كتاب و سگش، هراسان و باعجله به‌دنبال جريان‌هاي زندگي مي‌دويم. انگار چيزي در درونمان ما را به سريع‌تر رفتن وامي‌دارد. در اين لحظات، بايد صدايي باشد كه بگويد: ‹‹ايست!›› آن وقت است كه، با كمي مكث و چند نفس عميق، دنيا روي ديگرش را به ما نشان مي‌دهد. آهسته زندگي كردن براي همه‌ي ما فرصتي مغتنم براي لذت بردن از زندگي و جزيات شگفت‌انگيزش است. اين فرصتي است كه مي‌خواهيم با خواندن اين كتاب به خودمان يادآوري كنيم. شايد دفعه بعدي وسط عجله كردن‌هاي روزمره صدايي در ذهن ما بگويد: ايست! دنيا پر از زيبايي‌هاي كوچك و بزرگ است كه ديدن آن‌ها فقط با آهستگي ممكن مي‌شود.