من همسرم را به قتل رساندم و جنازه‌اش را توي يك چاه قديمي انداختم تا كسي آن را نبيند. پسرم در انجام اين جنايت همدست من بود. البته به عنوان يك آدم چهارده ساله نمي‌توان او را مسئول دانست، در واقع اين من بودم كه با سوءاستفاده از ترس‌ها و سركوب اعتراض‌هاي كاملا طبيعي‌اش در طول يك دوره‌ي دو ماهه او را اغفال كردم. همه چيز را به طور كامل برايتان تعريف مي‌كنم. اين اعتراف‌نامه‌ي من است.