در خروجي متحرك گشوده شد. در آن ساعت از روز، هيچ‌كس به رستوران خوزه نمي‌آمد. چند لحظه پيش، ساعت ديواري شش ضربه نواخته بود. صاحب رستوران مي‌دانست قبل از ساعت شش و نيم صبح، هيچ‌كدام از مشتري‌هاي دايمي او نمي‌آيند. دقيقا چند دقيقه‌اي به شش صبح مانده بود كه زني طبق عادت هر روز صبحش به آن‌جا داخل شد و بدون آن‌كه كلمه‌اي حرف بزند، بر روي چارپايه‌اي در مقابل پيشخوان نشست. سيگاري خاموش در بين دو لبش به چشم مي‌خورد...