ديوانگي محض است، ولي با من مي‌آيد آبادان. براي كسي كه تازه شش روز است از ناراحتي قلب و ريه و سه شب در «سي سي يو» بلند شده، اين پرواز سقوط آزاد با زيرشلواري است از سفينه فضايي اقبال. اما مي‌خواهد بيايد و من نمي‌توانم منصرفش كنم؛ و مي‌آيد. يكي لابد از اين جهت كه يك فرار و سرگرمي از عبوسي و بي‌تحركي مركز مي‌خواهد كه فكرش را مشغول كند، و ديگر اينكه مسأله سيل بچه‌هايي كه به جنوب ايران مي‌ريزند و و شهيد و معلول مي‌شوند جذبش كرده...