اين کتاب، زندگي خصوصي يکي از تاثيرگذارترين هنرمندان زن را بررسي مي‌کند و خاطرات فريدا را با توصيف نقاشي‌هايش به هم پيوند مي‌دهد و ما را به تفکر در مورد ماهيت درد مزمن و ارتباط آن با خلاقيت دعوت مي‌کند. "روياي فريدا" برنده‌ي جايزه بهترين اثر در بخش ادبيات داستاني فيلادلفيا اينکوايرر سال 2008 و همچنين برنده جايزه بهترين اثر داستاني از نگاه منتقدين واشنگتن پست سال 2008 شده است. چند روز قبل از مرگ فريدا کالو در سال 1954، وي در يادداشت‌هاي روزانه‌اش چنين نوشت: "اميدوارم رهايي لذت‌بخش باشد و هرگز بازنگردم." فريدا در شش سالگي بيماري فلج اطفال گرفت و در طول عمرش بيماري و جراحات زيادي را تحمل کرد، به همين دليل درد مزمن جسمي درون‌مايي هنر جادويي او بود. فريدا کالو کسي که شمايل ماندگار هنر معاصر جهان است، هنرمندي که آثارش بازتاب بي‌واسطه هنر دروني‌اش بودند، زماني زندگي‌اش پايان يافت که هنوز در اوج شهرت و محبوبيت هنري‌اش قرار داشت. دراکوليچ داستان را به گونه‌اي روايت مي کند که ذهن خواننده متناوباً در حال سفري رفت و برگشت بين زندگي غيرمعمول اين هنرمند و تابلوهاي نقاشي‌اش باشد.