در سلسله‌ي رمان‌نويسان بزرگ انگليسي در قرن نوزدهم، که از جين آستين و خواهران برونته آغاز مي‌شود و به چارلز ديکنز و تاماس هاردي مي‌رسد، جورج اليوت به‌سبب مهارت و ژرف‌بيني‌اش در توصيف انگيزه‌ها مقام منحصربه‌فردي دارد، به‌طوري که بسياري از نقادان مدرن او را بزرگ‌ترين رمان‌نويس انگليسي قرن نوزدهم مي‌دانند. قهرمان داستان زني است اصيل و شجاع که سرخوردگي‌هايي را تجربه مي‌کند و به آگاهي بيشتري نايل مي‌شود. سال‌هاي تلاطم سياسي را پشت سر مي‌گذارد، در حيات اجتماعي زادگاهش مشارکت مي‌کند، به «بيداري» فکري و روحي مي‌رسد و در بحبحوه? همه? سختي‌ها و بحران‌ها سلامت اخلاقي خود را حفظ مي‌کند. او زني است «آرماني» در زمانه‌اي که آرمان‌ها زدوده مي‌شوند.