روايت‌هاي تنهايي طيفي از نوشته‌ها و جستارهايي را در اختيار خواننده مي‌گذارد که دست بر موضوعاتي از قبيل تنهايي، جنسيت، تمايل جنسي، اعتياد، مهاجرت، عدم اعتمادبه نفس و بيماري مي‌گذارند. جستارهايي با مضامين دردناک که به رغم تجربه‌ي زيسته‌مان مي‌توان با آن‌ها ارتباط گرفت. زنان بيشتر از مردان نوشتند، به همين خاطر کتاب حاضر بيشتر نقطه نظرات آن‌ها را در بر گرفته است. جامعه‌ي ما از زن انتظار دارد تا کانون نگهدارنده‌ي همه‌کس و همه چيز در کنار هم باشد؛ چه از نظر اجتماعي، چه عاطفي. زناني که از تنهايي لذت مي‌برند ساحرگان‌اند، وصله‌هاي ناجور. پس بهتر بود که جاي بيشتري براي زنان باز شود تا شکل تنهايي‌شان را بررسي کنند و ارج نهند.