اين كتاب را مي‌توان دنباله انديشه‌هاي بيان شده در كتاب (انسان براي خويشتن) و كاوشي در روانشناسي اخلاقي بشمار آورد. اخلاق و دين بستگي متقابلي با هم دارند و بدين جهت در بعضي جاها با يكديگر تلاقي مي‌كنند. در اين كتاب من كوشيده‌ام مساله دين را در كانون توجه قرار دهم، حال آن‌ كه در كتاب (انسان براي خويشتن) تماما بر اخلاقيات تاكيد ورزيده بودم.