در سال 1888 تالستوي يقين يافت که رابطه جنسي اصلا نبايد وجود داشته باشد. تالستوي، آن عياش خستگي‌ناپذير زمان جواني، پدر سيزده فرزند از همسرش و دست کم دو فرزند از زنان دهقان پيش از ازدواج، حالا آن‌ قدر جسور بود که بگويد توقف زاد و ولد فکر خوبي است - و اين‌گونه بخش اساسي وجود خود و به طور کلي بشر را انکار کرد. اين انکار را چگونه مي‌توان توضيح داد؟ نويسنده اين کتاب، استاد زبان و ادبيات اسلاو و تمرکز تخصصي‌اش مطالعه روانکاوانه آثار ادبي نويسندگان روس است. اثر حاضر، تحليلي است روانکاوانه از زن‌ستيزي، مازوخيسم و تاثير مرگ زودهنگام مادر بر ذهنيت و شخصيت‌هاي داستاني لف تالستوي، نويسنده بزرگ روس..