جنبش نوظهور در حوزه روانشناسي، نهضت فرهنگ‌نگر است. چه در حيطه يافته‌ها و چه در زمينه نظريه‌ها، لحاظ نكردن ويژگي‌هاي فرهنگي، مي‌تواند منجر به بيگانگي فرهنگي براي متخصص و ارزش‌زدايي از علم مورد نظر گردد. تا چندي پيش، روانشناسي همان‌گونه كه در ايالات متحده تدريس مي‌شد، بيشتر روانشناسي آمريكاي شمالي تلقي مي‌گرديد؛ و از افراد آمريكاي شمالي به عنوان نمونه‌هاي مورد مطالعه استفاده مي‌شد، و اغلب مواقع از طرح سوالات انتقادي و مهم خودداري مي‌گرديد. برخي از آن سوالات عبارتند از: آيا دانش ما به ساير افراد با پيش‌زمينه‌هاي فرهنگي، ملي، قومي، و يا نژادي مختلف قابل تعميم است؟ آيا افراد داراي پيش‌زمينه‌هاي متفاوت فرهنگي، ملي، قومي، و نژادي، فرايندهاي روان‌شناختي اصلي (رشد، يادگيري، هيجان، جذابيت اجتماعي، اختلالات و ...) را به يك روش تجربه مي‌كنند؟ آيا اصول و حقايق روان‌شناختي اساسي وجود دارند كه ماوراي فرهنگ باشند؟ آيا برخي اصول و فرايندهاي روان‌شناختي دقيقا وابسته به فرهنگي‌اند كه از آن برخاسته‌اند؟...